ömrüm hep "bir tutam mutlu geceye" susardı
ben hep şiir yazardım şiir hep beni tutardı
kan kusardı gece
gece zehir zemberek susardı
masalsız dillerim "bir tutam sevdaya" hasret türküleri yakardı
ne kimse muradına ererdi ne de kerevetine çıkan vardı
ahh evvel zaman içlerinde ne kalbur samanlar yandı
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta