Büyüdüm ben anne,kocaman bir kadın oldum. Çocuktum elimi bıraktığında. Oyunlar oynadığım sokağımda seninle çektirdiğimiz resmi çıkardım albümden.
Sarılmışım sana sımsıkı, sensiz gececek yılları bilir gibi. Büyüdüm dedim ya anne ama hala cocuk kaldı yüreğim hala anne derken biri,titretir yüreğimi alt üst eder benliğimi. Büyüdükçe hep sızı kaldı,hep ağladım. İlk aşkımı anlatamadım sana mesela, kızgınlığımda,kırılganlığımda paylaşamadım. Kendim söyledim,kendim dinledim dört duvar arasında. Mezarda,başucunuzda bir ağaç var. İki dalı kalmış, sen ölmeden bir dalını kesmişlerdi,gülmüştün bak benim sıram geldi  dedin ve  sustun. Koca bir suskunluk,yıllarca suskunsun annem. Kokunu unuttum,en çok hangi yemeği severdin ya da hangi kelimeyi daha çok söylerdin unuttum. Unutmadığım birşey var bizi böyle büyüttüğün bu gün beni var eden sevgin,bu sevgin bana insanları sevdiren. Sen uzaklarda olsan da göremesem de yüzünü,koklayamazsam seni bile,sen bizi sevdin annem sevgin getirdi beni bu güne.
                                Özlemlerim günbe gün artıyor
                                Belki adım adım ölüme yaklaştığımdan
                                Belki saçlarımdaki aklar 
                                Annemi özletiyor bana
                                Kara toprağa gönderirken 
                                Çocuk ellerimde kalmıştı resmi
                                Sesini unuttum,
                                En çok hangi rengi severdi? 
                                Bilmiyorum
                                Bildiğim beni çok sevdiği
                                _Hala çocuğum anne
                                  Sev beni 
                                   Ne olur bu gece_
Kayıt Tarihi : 14.4.2006 23:43:00
 
 
 
 
 Şiiri Değerlendir
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
 
 



sitemler ve arzular boşlukta kalıyor, geri dönmeyenlerimize benziyor.
tebrikler
sevgiyle kalınz.
Mürsel Adıgüzel
Tıpkı bu şiirde olduğu gibi.Yüreğine sağlık sevgili Zeliş.
Sevgilerimle.
Belki adım adım ölüme yaklaştığımdan
Belki saçlarımdaki aklar
Annemi özletiyor bana
Kara toprağa gönderirken
Çocuk ellerimde kalmıştı resmi
Sesini unuttum,
En çok hangi rengi severdi?
Bilmiyorum
Bildiğim beni çok sevdiği
_Hala çocuğum anne
Sev beni
Ne olur bu gece_
Yine kaleminden çok güzel dizeler ve satırlar okudum Zelihacığım tebrik ederim...
Yaşın önemi yok. 'Anne' sözcüğü içimizde ki çoçuğu şahlandırı veriyor işte hemen şımarıyoruz annemize, babamıza nasılda nazlanırdık, onların sevgilerine nasılda sığınırdık...ama şimdi onlar yok tüm ebediyete göçmüş annelere ve babalara rahmet diliyorum
Onlar için yapabildiğimiz tek şey dua etmek işte o zaman sanki onlarla berabermişim gibi geliyor bana
Biraz olsun rahatlıyorıum sanki....
Sevgiler ve selamlarımla
TÜM YORUMLAR (21)