Eskiden şarkıların bir anlamı vardı. Her şarkı bana yazılmıştı sanki. Baktığım, gördüğüm, duyduğum her şeyde bir güzellik, her güzel şeyde de sen vardın. Artık sen yoksun. Ne şarkılar benim içinmiş ne de her güzel şeyde sen varmışsın. Güzel şeyler, güzel şarkılar yine var ama bu sefer içinde sen yoksun. Artık kendime döndüm. Güzel şeyleri güzel yapan benmişim meğer. Aslında sen de güzel değilmişsin, seninle güzel geçinmemişiz. Her şeyi güzel gören benmişim. Senin olduğun her şeyi güzel gören, güzel görebilen ben isem, sen yokken, senin olmadığın şeyleri de daha da güzel görebilecek yine benim. Hayat devam ediyor. Seninle de zaman geçiyordu sensiz de geçiyor. Bu yüzden hiç üzülmüyorum. Kusura bakma… ben gidiyorum…
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta