Oturmuş kalkamıyor eğilmiş başı öne
Islanmış elindeki kâğıt baka kalmış elindekine
Zamanın farkında değil neler kopuyor içinde
Seslendim duymadı umurun da değildi dünya belki de
Kaldırdım başını sordum ne oldu diye
Konuşamadı baktı sadece kızarmış gözleriyle
Ağlamıştı tuttu ellerimi ıslanmış elleriyle
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta