Dağların bedenimi paramparça ettiği yerde
Göz yaşlarımın tükendiği elde
Nefretin kol gezdiği
Kalbim diye övündüğüm o kentte
Kanlı katillerin bağırdığı
Küflü demir parmaklıların ardında
Acı acı bağırırken
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta