yağmur vardı yine sokağımda,
köşe başında aynı adamı gördüm, tek kolu yok.
boncuk mavisi gözleri var,
mevsim güz başı, karlar var bu adamın başında,
ilk defa korkmadan ıslanmaktan
korkmadan ağlamaktan ve korkmadan o adamdan
yanına sohbete gittim
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta