Her şey iyi güzel de, bazen tam uyumak üzereyken “Ben çok yalnızım.” diye ağlamaya başlıyorsun. Yalnız olmadığında dahi böyle hissetmek, ağlamaktan daha çok koyuyor insana.
Yaşadığın onca şeyi unutmak için uyuyorsun. Sonra uyanıyorsun ve yine aynı bataklıkta olduğunu fark ediyorsun. Hiçbir şey değişmiyor.. Batalıkta yine çırpınırken buluyorsun kendini..
Sen kocaman çöllerde bir kalabalık gibisin,
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.
Devamını Oku
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta