Her şey iyi güzel de, bazen tam uyumak üzereyken “Ben çok yalnızım.” diye ağlamaya başlıyorsun. Yalnız olmadığında dahi böyle hissetmek, ağlamaktan daha çok koyuyor insana.
Yaşadığın onca şeyi unutmak için uyuyorsun. Sonra uyanıyorsun ve yine aynı bataklıkta olduğunu fark ediyorsun. Hiçbir şey değişmiyor.. Batalıkta yine çırpınırken buluyorsun kendini..
Bir deniz bekliyorduk. Duvara çarpıp ölmesi gibi
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
Devamını Oku
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta