Seslerin ortasındayım – ama ben suskunum,
Binbir yüz çevremde – ama hiçbiri bana dönük değil.
Gölgeler için gülümsüyorum, hiç durmayan,
Ve duvarlarla konuşuyorum, hep sessiz kalan.
İsim dolu bir oda ama kimse benim adımı bilmiyor,
Bardak dolu bir masa ama kadeh kaldıracak kimse yok.
Biliyorum ayıp ve mânasız
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Devamını Oku
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Susmak!..Susamaktır usta!
Kadehler dolar ve havaya kalkar umutlar!
Sessizce yudumlanır yalnızlık..!
Görülmesin duyulmasın diye;
Sınırlar aşılır oysa ki uğruna!
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta