Hani nerede o çocukluğum
Özledim çocukluğumun yaramazlığını
Burnumu koluma silmeyi
Yeni pantolonu giyince hemen dizini yırtmayı
Kazaklarımın üzerindeki kirleri
Çamura bulanmış yüzlerini
Misket oynarken mızıkçılık yapmalarımı
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Sahi, hani nerede o çocukluğum...
Ne zaman iyileşti, sürekli kırılmaz denilen fındık ağacının dallarıyla birlikte yeri öptüğünde dizlerimde açılan yaralar...
Benden kurtulduklarına sevine sevine, onlarda büyüdü mü, benimle birlikte...
Nerde hani, geveze anneannemin bayram kınaları, hediyeleri... Birde babamın geliş gidişleri...
Güzel bir geziye vesile oldunuz...
Ellerinize, yüreğinize sağlık, Mahmut Bey...
Nicelerine inşaAllah...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta