Ben bu değilim
Düşünemeyen, konuşamayan
Kendini aşıp, anlatamayan
Ben değilim ….
Bir çocuk gibi
Yetersiz, katıksız ve ham
Yeterli güneş ışığından yoksun
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
emeğine yüreğine sağlık,,,tebriklerle
bu duyguyu hepimiz yaşarız ama böyle güzel ifade edemeyiz..tercüman olmuşsunuz, yüreğinize sağlık...
Mahrum edilmeye çalışılan
Zavallı bir meyveyim ben
Yalnız, çaresiz, yorgun ve biçare
KENDİNİZE HAKSIZLIK ETMEYİN
SİZ HER ŞEYSİNİZ
bazen şiirlerinde kendimi görüyorum içim burkuluyor harikasın..yedi puan
evet katılmamak elde değil.. sen bu olamazsın ki olamamışsında.. güzel.. tebrikler..
Yaşam denilen bu kitap bir günde okuyup bitecek gibi değil Zeliha Hanım. Her gün yeni şeylere gebe, her gün bir şeyler öğreneceğiz. Ve belki bir gün kendimizi de... Kutluyorum güzel dizelerinizi ve tam puan diyerek antolojime alıyorum şiirinizi. Esenlikler dileğimle...
Olgunlaşmanın sonu yok evet... Piştim diyen ahmaklardan olmanın da alemi yok. Herşeyde olduğu gibi, burda da DENGE. Yüreğine sağlık.
Bu şiir ile ilgili 7 tane yorum bulunmakta