Ey aşk...
Sen öldün artık kalbimle birlikte...Zira kalbimdeki o aşk denilen illetti yani aslında sendin bizi öldüren kendi katilin...Yüreğimin katili!
Şimdi senden tek edindiğim tecrübe aşkın aslında kendisinin azraili olması ta kendisi olması...O canım deyip bağrıma bastığımmış yüreğimi içten içe kemiren işte...
Sana göre saçmalıyorumdur belki ama nasılsa bulursun sen kendini kandıracak yalancı bir avukat... İkiniz de artık biliyorsunuz gerçeği ve siz kendinizi kandırmaya devam edin...
Bilmiyorsunuz ki defalarca öleceksiniz siz kendi canınızı kendiniz yakacaksınız... Ne kadar yalancı şahitleriniz olsa bile hiç bir şey gerçeği ve kaderi değiştirmeyecek! ...
Ey aşk...Ben yokum artık!
Yüz yıl oldu yüzünü görmeyeli,
belini sarmayalı,
gözünün içinde durmayalı,
aklının aydınlığına sorular sormayalı,
dokunmayalı sıcaklığına karnının.
Devamını Oku
belini sarmayalı,
gözünün içinde durmayalı,
aklının aydınlığına sorular sormayalı,
dokunmayalı sıcaklığına karnının.
Güzel şiirinizi beğenerek okudum,
Kutluyorum,
Tebrikler!...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta