Yağmura fırlatılmış bir sineğin sesi bu
Kanat sesi,yıldırım sesinden gür
Usturlabı kırılan gönlüm yalpalıyor boşlukta
Uzay boşluğunda toz zerresi benim varlığım
Ve yeri gelince çılgın denizin divane feneri…
Tamarra’nın tuttuğu çıra bazen
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta