Ben Şiiri - Sevda Ulm

sana beni anlatacaktım
hani beraber kalıpta tanıyamadığın beni
ne sitem var sözlerimde
nede suçlu telaşı
nerden başlasam bilmemki
hangi yaramı anlatsam sana
her yanımda
bir başka sancı
hep biri geldi rüyalarıma
hepside gitti sessizce
bir sen vardın
en güvendiğim düşümdün sabaha karşı
yıllar geçti habersizce
gözümde bir sessiz çığlık
seyrettim gidenleri
bağırmaktan hoşlanmam bilirsin
usulca kaçmayı severim
belki derim her seferinde umutlanırım
umutlanmak yağlı ilmek gibi bana
her seferinde bir yanım daha ölür
kırılırım kolayca
kandırmakta kolaydır beni
bir gülümsemeye kanar giderim
unuturum daha dün sırtıma saplanan bıçağı
nasıl mutlu olurum biliyorsun sen
bir sözcük ısıtır dünyamı
seni seviyorum diyen bir dudak
alır götürür beni yaşamın berbatlığından
düşünürüm yalnız kaldığımda
hatırlarım gözlerini
okyanus kadar derin
gökyüzü kadar mavi
ve saçlarının kokusunu duyarım
her sensizlik korkusunda
çocukluğumdada böyleymişim ben
can çıkar huy çıkmazmış ya
gücüm yetmeyince istediğime
sessizce çekilirmişim bir kenara
kopar gidermişim dünyadan
şimdide öyle yapıyorum
burnumun direği sızladığında yokluğunda
sana sığınıyorum üstüme yıldızları örtüp
herşeyi unutuyorum
bir şeyi unutmuyorum sadece
seni seviyorum

eylül 2002