Ben Şiiri - Fatih Özşahin

Ber zaman sana bakıp bu kız benimdir derdim.
Kimse bakmasın diye siyah perdeler gerdim.
Sana destan düzdükçe diyordun bana ‘merdim’
Belki gözünde ışık, belki alnında terdim.

AYRILIKTA BEN

Öyle bir üzüldüm ki semayı aştı derdim.
Beni affetmen için, geriye dönmen için
Verdim sana ömrümü, neyim varsa hep verdim.
Kendim yere yıkıldım dünyayı da sererdim.

GURURDA BEN

Sen herhangi birisin, bense gözünde ferdim.
Senin aşk lügatında ben ‘herşey’ deki ‘her’dim.
Yalnızlık istiyordun. Al, senin olsun, verdim...
Ağlamak ne kelime, üzülürsem nâmerdim.