Bir zaman gerçeğin perdesinden pek alâ ıraktım
Ustasız bir kıraathanede ussuz bir çıraktım
Muhabbetin demini çayın rengine katınca ben
Kulaklardaki keskin sesle oynaşmayı bıraktım
Fikirden evler yaparsam diye hep sevdiğim sözler
Değiverince zikirlere, açılıverdi gözler
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta