Belli belirsiz nokta...

Belki de uzak, belirsiz bir noktaydın.
Sen öyküme gitmeseydin.
İnsan bir kere ölür.
Ama içimde, sessizce ölen umutlar var.

Gelmeseydin. Girmeseydin.
Şimdi içimde her umut, her hayal
Sessizce, derinden ölüyor.
İçimdeki… seninle yaşaması gereken her şey.

Gözlerimde kaybolan anılar.
Kalbimde titreyen sessiz fırtınalar.
Hepsi bir sen.
Bir seninle tamamlanacak parçalar.

Her nefeste adını arıyorum.
Her sessizlikte seni duyuyorum.
Ama yok.
İçimdeki boşluk,
Seninle dolmayı bekleyen bir çığlık gibi yankılanıyor.

Rüzgâr bile seni fısıldıyor kulağıma.
Ve ben, bir adım bile atamadan,
Kendi gölgemde kayboluyorum.

Ama hâlâ…
Her ölü umut, her suskun hayal,
Seninle… tamamlanmayı bekliyor.
Seninle… içimde var olan her şey.
Seninle… bir kez daha dirilmeyi umut ediyor.

Ve bil ki.
Sen uzak bir yıldız olsan da,
Benim içimdeki geceyi aydınlatan tek ışık.
Her zaman, her an…
Seninle. Seninle. Seninle.
@dsız..
15 Ağustos 2025