köşe başları, otobüs durakları, ona benzeyen insan saçları...
belki büyük bir çığlıkta, belki küçük bir fısıltıda, belki hayin bir anıda
belki karşına çıkar diye, belki sana ağlar diye, belki kokusu son kez her yanı sarar diye
sanki aldığın her nefesde arzuyla yanındayım der gibi
umutla köşeye bakarken, onun evinin önünden geçen otobüsü beklerken
ona benzeyen insana yaklaşıp yolunu uzatırken
belki gözlerin dolacak, belki yutkunamicaksın
Eve dönmez bir akşam;
Ve gün yüzlü çocuğu,
Sorar: Nerede babam?
Bakarlar, oldu, bitti;
Gelir, derler çocuğa,
Devamını Oku
Ve gün yüzlü çocuğu,
Sorar: Nerede babam?
Bakarlar, oldu, bitti;
Gelir, derler çocuğa,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta