Anlamsızca tutunuverdim
Şifası imkânsız bir hastalık gibi yaşamım;
ruhum, aniden paylayacak bir volkan edasıyla
içten içe kaynıyor…
Damarlarımdan akan o tesadüfi sıvı
sıkıştırırken demirden göğüs kafesimi
yeni bir çukur arıyor boşluğa çıkmak için
Yırtıcı kuşların zılgıtlarıyla çınlıyor
savunmasız ruhumun kabaran kalın derisi
Tüm yaşananlar sadece çaresizliğin
sıradan bir gösterisi
Çölde ailesini kaybetmiş bir kum tanesi bu
Tek ve çaresiz
yalnızca yaşamla, çatışmayla kurtuluşa seferber
bir kum tanesi
Kolaysa sen gel, yırtıcı bir kuşken
sen gir kendi isteğinle bu altın kafese
Tokuşturulan iki kadehin kırılması gibi
ilk öpüşmesinde kırılıyor ten sanki
Belki de bir organ infilak ediyor
Bir komünist intihar ediyor kapitalizmin çatlakları ara-sında
Kolaysa ver gençliğimi al geleceğimi
Yoksa ben bu cenderede belirsizlikle öleceğim.
Kayıt Tarihi : 21.10.2025 12:58:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!