Belasını Mutlaka Bulur Şiiri - Hamit Atay

Belasını Mutlaka Bulur

Kiminin gülüşü zehir taşır,
Kiminin sözü, hançer keser…
Ve bazıları
İyiliğe düşman doğar bu dünyada.
Unutma,
İyiliği zayıflık sanan
Kendi karanlığında kaybolur bir gün.
Ben sustum belki,
Ama gökyüzü sessiz kalmaz.
Ben affettim belki,
Ama zaman unutmaz.
Ben yoluma baktım,
Ama hayat döner…
Ve dönerken
Her adımı önüne serer.
Sen sandın ki yanına kâr kalır,
Yaktığın can,
Kırdığın güven,
Çaldığın hak…
Ama bilmezsin:
Vicdan geceleri uyandırır insanı.
Ve ilahi adalet,
Sessiz yürür ama asla durmaz.
Belasını mutlaka bulur insan,
Zamanı vardır,
Günü gelir.
O gün,
Ne yalan kalır elinde
Ne de saklanacak bir yüz.
Ben kin tutmam,
Ama unutmam da.
Ben beddua etmem,
Ama bilirim…
Hakkım yerde kalmaz.
Çünkü bazı hesaplar
Mahkemelerde değil,
Gökyüzünde görülür.
Ve orada ne torpil işler
Ne yalan…
Sadece hak,
Sadece hakikat konuşur.
Hamit Atay