Umudum yerinde uykuya dalıyor akşamın gölgelerinde,
Karanlık basıyor yüreğimi dinen yağmurun ardından.
Toprağa düştüm dizlerim taşımıyor hayat yükünü,
Gözlerim kimsesizliğe sızlıyor yılların ardından.
Günler sensiz olsa ne olur ki günler olmuş kimsesiz,
Mutluluk bir gülümseme olmuş, geliyor bazen sessiz.
Yoklama defterinden tanımadım sizi,
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Devamını Oku
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
