Aldatmak diye bir şey varsa, önce kendimi aldattım seninle; seni kendimden çok sevdim. Oysa aşkımın baharında değmemiş incirler misali yere serdin sen beni. Hep bildin aslında; ben seni hiç suçlamadım; kırıldığım için sana, önce kendime kızdım...
Acı da olsa içinde seni sevmeyi sevdim ben; çünkü yoktun yanımda. Canlar satılırken aşk pazarında, sen benim canımı aldın. Yollarca bir sürü yüzde aradım seni; belki de kendimi bulmayı ümit ettim. Bulabilseydim eğer kendimi, biliyorum, seni de bulacaktım.
'Yolum' diyemedim kimseye...
Gelir misin birgün bilmem; döner misin günün birinde?
Bil ki cemalinde güller açan yarim; seviyorum seni hâlâ, bekliyorum ölesiye.
Dön ne olur...
Beni görünce kaçma ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Devamını Oku
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
işte ben bu denemede kendimden parçalar buldum yüreğinize sağlık.türkmenkızı*
Çok güzel bir çalışma...Kutlarım.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta