Bırak sana vuran vursun
Senin de bir Allah'ın var
İncitmesin değen kurşun
Mevla’m olsun sana tek yar
Dünya fani ölüm gerçek
Kalabalık içinde yapayalnız biriyim
Sağlayamadım uyum çıkar odaklarıyla
Yok maddeye tamahım ben bir gönül eriyim
Olmaz benim bir işim ne köşkle ne sarayla
Yumuşacıktır kalbim olsa da dilim sivri
Dokunmayın bana yüreğim ezik
Harcadım ömrümü bir vefasıza
Yazık boşa geçen ömrüme yazık
Seven bir Gönül’e olur mu ceza
Yaşattı gurbeti kendi içimde
Ne zühdün var nede takva
Gezinirsin batıl yolda
Olamazsın sen kul hakka
Ararsın iz atıl yolda
Düşmüyor dilinde gıybet
Isıtın ruhumu ruhum üşüyor
Bulutlar ardında kaybolmuş güneş
Bağrıma bir soğuk ayaz düşüyor
Karakıştan soğuk zemheriye eş
Hüznün kıyısında mekan tutmuşum
Severim ben geceyi yıldızlar panayırı
Yok olur hicranlarım şöyle seyre dalınca
Yeşeriverir bir bir şu gönlümün çayırı
Dalarım ben hep seyre gün karanlık olunca
Vurur mehtabın şavkı şu karanlık dünyama
Sapladın okunu, şu sol yanıma
Başladı gönlümde, derin bir sızı
Can suyu oldun sen, inan canıma
Sen sahilin asi,l sevimli kızı
Kapatmıştım çoktan, gönül kapımı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!