Bedeninde Yaşıyorum

Senin bedeninde yaşıyorum,
Bir ev değil bu aşkın şehri.
Her kıvrımına bir sokak kurdum,
Her nefesinde devrim yaptım kendime.
Gözlerin ilk sabahımdır. Dudakların son gecem.
Tenin, geceyle gündüzün birbirine karıştığı o sonsuz an.
Ben seni bir rüzgârın esintisi gibi sevmedim sana düştüm.
Toprak gibi ağırlığıyla sevdiğim bir varlıksın sen.
Seninle sevişmek, kelimelerden kurtulmaktır.
Çünkü bedenin konuşur
Çünkü tenin anlatır ve ben sadece susarım.
Dünyada binlerce kadın var
ama sen gözkapaklarıma kazınansın.
Her uyuyuşumda kapanan, her uyanışımda açılan…
Sevdanın ağırlığı yok çünkü sen taşımıyorsun beni,
Ben senin içinde uçarcasına var oluyorum.
Ben seni özgürlüğüm gibi sevdim.
Ve senin adını andığımda artık hiçbir zincir
kendini açıklayamıyor.
Aşk