Zengin dağdan kağnısını aşırır
Yoksul düz ovada yolu şaşırır
Paralılar sefa sürer yaşamda
Yoksul tencere hep dert pişirir
Helal kazananın karnı doymuyor
Çalan soyan kanunlara uymuyor
Adam yaşama sevinci içinde
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Devamını Oku
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Yoksulun evladı askere gider
Zenginin çocuğu hep para öder
Bayrağa sarılı tabut içinde
Anne sarılarak hep feryat eder
Şehadet yoksulun bedeli mi der
Şiirinizi
beğeniyle okudum
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta