Buruk ama samimiydi güneşin ilk ışıkları..
Dayan diye inadına direnen umut,
Ellerimin içinde yok olup giden saatler.
Biliyorum sebebini şimdi.
Bunun adı yalnızlıktı, yalnız bir bayramın ilk sabahıydı.
Gurbetin adı soğuk bir o kadarda acıydı..
Bakışları garip ve sahipsiz bir gece gibiydi
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Duygularınızı çok güzel anlatmışsınız.Tam puan gönderiyor,başarılar diliyorum.
Hüzün ve duygunun harman olduğu güzel çalışmanızı tebrik eder, yürek sesinizi kutlarım.
teşekkür ederim çok incesiniz...
Beni de bayram sabahını ana babanın sıcak ellerinden uzakta geçirenlerin listesine ekler misiniz? Güzel bir şiirdi. çalışmalarınızın devamı dileğiyle. sizin de bayramınız kutlu olsun..
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta