Mezarlıkta servilerin serin gölgelerinde
Kutlanan bayramlar,ne kadar kimsesiz.
Öyle acılı bayramlar,yaşanıyor evlerde.
Yaşlı örümceğin ağları gibi,hep sessiz.
Sevgiler mi yaşlandı,canlar kırık çaresiz.
Gördüğün kalabalıklar mı artık nefessiz.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta