Herkese dost deyip açma bağrını
Yılan gibi sarar boğarlar evlat
Her gününe şükret boşver yarını
Öldüğünde zaten soyarlar evlat
Yoruldum peşinden hep gele gele
İzimi unuttum senin yüzünden
Dokunamaz oldum mızraba tele
Sazımı unuttum senin yüzüden
Uçtun daldan dala gelip konmadın
Faniyim faniyiz fani dünyada
Doğruyu yanlışa soran utansın
Hak hakikat varken gezme riyada
Ömrünü beyhude yoran utansın
Söyler her yalanı ezbere yutmuş
Salınıp gelen sevdiğim
Tülüne şal olam yeter
Boynumu sana eğdiğim
Gülüne dal olam yeter
Uyutursan gafletine
Gurbette düşenin yüzü gülmüyor
Sılasını özler ağlar garibim
Yana bağrı köz olur küllenmiyor
Sılasını özler dağlar garibim
Soğuktur gurbetin kışı ayazı
Kadın Ana baş tacımız
Kadın bacıdır canımız
Kadın gönül ilacımız
Kadın kadın İle kadın
Kadın sevdamızın yolu
Köyüm de her şeyin bir tadı vardı
Baharı belliydi yazı belliydi
Kanaatin şükürün bir adı vardı
Yarımı belliydi azı belliydi
Şehirde kim kime dum duma hayat
Bir selâm ver de geç zalim
Bak şu hıçkıran garibe
Kalmadı hiç eski halim
Düşürdün beni dertlere
Baharlarım güze döndü
İçimden korkuyu bir atabilsem
Gece gündüz demem sana gelirim
Güzel gözlerine bir bakabilsem
Dert dolsa bu sinem sana gelirim
Virane gönlüme olsan emanet
Edepten hayadan yoksun birine
Eğer insan dersem insan değilim
Şeytan lanetinin girmiş emrine
Eğer insan dersem insan değilim
Hakkın kelamını söylemez dili
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!