Utanıp arlanmazlara
Sıkılıp darlanmazlara
Kızarıp harlanmazlara
Yüzsüzlere ben ne deyim
Dünya malına tapanlar
Ne kadar seviyorsun beni dedi
Dedim tutkum Trabzonspor kadar
Alıngan sözlerle vay seni dedi
Demezdi bilse Trabzon aşkımı
Aynı kefeye koydum diye onu
Keşke o vedayı etmeseydim girmeseydim gurbet yollarına
Bilseydim ayrılık bu kadar zor valizi alıp yola düşmezdim
Düşünmedim hesaba katmadım dedim gider de dönerim tezden
Bilseydim hasret ateşi yakar, içine düşüp böyle pişmezdim
Bak diyorum binali bu devran böyle dönmez
Vaziyet iyi değil gidişat içe sinmez
Domuz eti haramdır biliyorsun ki yenmez
O sofralara otur demiyor din binali
Üst akıllar böyledir izle derler bu yolu
BİR ŞEHİT NAAŞI GÖRDÜM ANNE
Bir şehit naaşı gördüm anne tıpkı uyuyordu
Seslendim uyan nöbet var kalk bekle bu cennet yurdu
Sanki nöbetlerim bitti sıra sizlerde diyordu
_Biran evvel gitmek için acelem var der gibiydi
_Cenneti âlâda onun bekleyeni var gibiydi
Yadigardır bize emanet bu yurt
Ecdattır altında uyuyan Türk Kürt
Kaygımız tasamız ortaktır her dert
Biz hep aynı elin parmaklarıyız
Birimiz azıcık solmasın hele
Kurulu düzeni bozan bozana
Arkadan kuyular kazan kazana
Garibe fermanı yazan yazana
Lan böyle adaletin ta içine
Araya nifaklar sokan sokana
Aslında bu şehri hiç sevmiyorum
Seni benden çaldığı için
Terk edip gidesim geliyor da
Fakat her zerresinde senin kokun var
Gül yüzünü göremesem de
YAŞ 50
Yok artık bunun ötesi berisi
Meğer koca bir yalanmış gerisi
Kırışıyor baktım alın derisi
Yarım asra girdik yaş oldu elli
Akşam olup yârim sen eve gidince
El sallayıp sana hoşçakal deyince
O an başlar bende derin bir düşünce
Vesvesem artıyor ya sabah olmazsa
Her gece şu aklım hep sende kalıyor
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!