Bayram Dokgöz Şiirleri - Şair Bayram Dokgöz

Her şeyi ayarladım kendimce zamanına
Ne edeyim sevdiğim denk geldi zam anına

Alacağım yâr seni her gördüğüme derdim
Sanırım nazar değdi başımdan aştı derdim

Şu gönlümü salmışım derdimin akışına
Duydum ki o yar beni işlemiş nakışına
Kurban olurum onun gözünün bakışına
Gönderdiği selamı almışım baş üstüne

Sevdiğim uzaklarda bana ağıtlar yakar

Kâtiplik eyle bana ben söyleyeyim sen yaz
Hazan vurmasın sana dört mevsimin olsun yaz

Sen baharları yaşa ben olayım kara kış
Kar vurursam dalına kov yanından de kış, kış

Sordum ona aslını söyledi bana Arap
Dedim gözüm kamaştı yoksa sen misin serap
Dedi bu deli nerden çıktı karşıma Yarab
Dedim aşk delisiyim haklısın Arap kızı

Bir duygu var içimde nasıl tarif edeyim

Hiç mi aşkın yüzünden hasta olup yatmadın
Demek ki benim gibi sen aşka hiç batmadın
Belli ki aşk zehrini şerbet diye tatmadın
Aşk komasına girip ağır vaka olmadın

Arkadaş çekmedin mi aşkın zorluklarını

Baştan sona Artvin’i anlat bana şairem
Diyorlar ki orası tıpkı yalancı irem
Gezmek nasıp olmadı çok mu verdiğim firem
Kederden sermaye mi sağlıyorum Artvin’e___Bayram DOKGÖZ

Artvin’i anlatmaya nerden başlasam bilmem

ASENA BAKIŞLI OĞUZ BOYLUM

Oban neresidir kimin soydansın
Dilinden dökülen sözler ne güzel
Endamından belli oğuz boydansın
Asena bakışlı gözler ne güzel

Ben bu koca dünyaya sevmek için gelmişim
Sevdanın kor harıyla yanmaktır benim işim
Dağları değil amma şu kalbimi delmişim
Aşkın kör kurşununu yemiş yara almışım

Aşkıma gıpta eder eğilir yüce dağlar

Ben aşkın ateşiyle yanmışım diri, diri
Şimdi benim yüreğim yanıklarla is kiri
Şu gönlümü ateşe verdi de gitti biri
Ciğerim pare, pare yar yürekte köz oldu

Acep kime söylesem anlatsam arzuhalim

Aklımı yitirmezdim, hep kalırdı ser de
Aramazdım sokak, sokak acaba nerde
Eğer düşmeseydim, aşk denilen bu derde
_Aşkın gözü âmâ erenler boşa mı der
_Çeşm-i kör olmasaydı, söndürür müydü fer