Vatan adlı yarin yağız bağrında yatmak için.
Sürdük demir kır atlarımızı kan ve barut kokan karanlığa.
Ne hayaller kaldı gerilerde, nede elimizde taşıdığımız sevdalanacak yürekler.
Çok seviyordu sevdalandığımız, sevdamız vatan.
Tek tek bağrına bastı, sardıktan sonra bayrağa.
Bir ben kaldım sahte sevgiler ile yalan hayallerin içinde.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta