Batık bir Atlantik çocukluğum...
Demini almış, küf kokulu yosun sarmalarından.
Zamanı geçmiş, miadı çoktan dolmuş,
Balon uçurmaların... İp atlamaların...
Tanınmamak için değiştirilen hırkaların,
Saklambaçlar da kalmış hükmü.
Şimdi üzerime ne giyersem giyeyim
Ayrılık diye bir şey yok.
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Devamını Oku
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta