Vahşet: rûhun kudurması;
aklın, irinli noktası,
olduğuna karar verdim...
İnsan;
neden kâtil olur ?
irâde varken
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.



Hakikaten çok güzel olmuş.Şaarin yılların birikiminin bir yansıması olarak görüyorum.Emeğine sağlık
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta