Acılar ikliminden sesleniyorum,
Akbabalarla, ölgün bir ikindi zamanı.
Zayıf ışıklardan, beyazı kurşunlanmış renklerden,
Cezasız kalmış ihanetlerden geliyorum.
-Bu hayatı yaşadım ben... hatırlıyorum...-
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Hangi kuyuya düşsek Yusuf kokuyor ıslaklığımız.
Herkesin sevdasını haykırdığı bir hengâmede
Bütün ayetlerde Züleyha gibi susuyoruz
...
Enfess
Sayın Bakır Çakmak!
Yüreğinize dilinize sağlık.
Yarakarımız kabuk bağlar mı!
Bu kan durur mu!
Bir sonu olmalı ve bir başlangıcın şafağı!
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta