Adımlarken bu şehrin sensiz ve karanlık sokaklarını
mecalsiz kaldım bırakıp gittiğin köşede.
ne zamandır gölgemde konuşmuyor benimle yokluğunda.
şimdi yokluğunu düşünmek ölümdür bana.
tek sırdaşım geceler olmuş.
bütün aynalar yüzüme küs.
Biliyorum hiç kimsenin görmek istediği ben ben değildim.
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta