vagonları soğuk mu dersiniz
yoksa karanlık mı
hiç bilemem
binmişim işte gitmekteyim uzaklara
mataramda biraz kırmızı şarap ve
yüreğimde buğulu umutlarımla
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Çok güzeldi...Tebrikler...
Sevgiler...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta