Yere Düşüp kırılınca bardak
Ne kadar mükemmel toplansa da
Suyu sızdırır bir yerinden
Ve kırar ışığı
Duru bir nehir gibiydik oysa
Suya bakan içini görürdü deremizin
Biliyorum ayıp ve mânasız
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Devamını Oku
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta