Başımı aldım gidiyorum
Hesap etmediğim bir istikamete doğru yöneliyorum
Hazanlaşan ağaçların altından ve terki mekân edilen sokaklardan
O kadar sakin ve fakir ki
Kim ve kimseler yok, terk edilmişlik yüreğimi dağlıyor
Gözlerim buğulanıyor ve kalbimin burukluğu nüksediyor derinliğimde
Gitmek. Bir hançeri inceltip
Okyanusa daldırmak isteği
Ya da düşebilmek atlasların
Dışına ki ey kalbim
Yalnızsın bu yolculukta da
Devamını Oku
Okyanusa daldırmak isteği
Ya da düşebilmek atlasların
Dışına ki ey kalbim
Yalnızsın bu yolculukta da
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta