Başı dumanlı karlı dağlara dağlandı kalbim,
Her yanım tipi, boran fırtına.
Üşüyor bedenim, ufalıyor gözümde ufuk yavaş yavaş,
Büyüyen hasretin onarılmaz bir yara içimde.
Tükeniyorum usul usul.
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta