Basarım Zebani ile! Şiiri - Ömer Dalman

Bunca iyi şeyden bahsettik
soframıza onlarca kere davet ettik
muhabbetin en babasını ettik
yanımıza birbirinden güzel kadınlar aldık
onlara da akıl verdik, gönül verdik.
En çok gülen yüzümüzle seni uğurladık
sıkıntı anlarında yanında bulunduk dostum ama,
yarın öbürgün sahil yolunda
elinde 3’lü çatalı, gözlerinden çıkan cezbedici alevleri
ve oramı-buramı yaka yaka öpen
çatallı dilli bir zebani ile kolkola
sahilin keyfini çıkartırken rastlarsan bana
külahları değişmeyelim!

ya da ver, fark etmez o zaman
ben senin külahını da kolayca takarım!
ama demedi deme bak ha!

geniş tut kabullerini
lekeleme, etiketleme hemen herkesi
ne biliyorsun ki hem en yakınındakinin arka sokaklarını?
hiç girdin mi onun beynindeki o en karanlık odaya? ..

aman ha büyük konuşma
büyük beyanatlarda bulunma
ne kendini, ne başkasını pek de sınırlandırma.

hem sözü gelmişken;
vallahi samimiyim!
o zebaninin dili kor alevden olsa da
yanağımda gezinmesinden kalma o izler
o acı var ya;
hala hoşuma gidiyor yahu!
kalbim çarpmaya başlıyor hiç olmadığı gibi!

Bak demedi deme
büyük konuşma!
en boş anında basarım seni de
kolunda bir zebani ile; görürsün!

(Ocak 2007)