Uykuya esirim simdi
Bu hayaline daha yakın ediyor beni
Uyumasam hayalin gücenir
Lakin uyursam yar incinir
Bir kelime fazla etmem
Öyle yar incinir
Sen üzûlme çınar ağacım
O zaman kalbime bıçaklar sokuluyor
Gölgende dinlenirken
Üzülme
Sevgililer
Ölümle ayrılığın
Kûçûk güller yaptım kağıttan
Çok uzun, 1 gün,yokluğundan
Ve bir gemi
Oturttum gemiye gûlleri,
Hayalden beklemiyormuşum da sanki seni
Zamanın sonu hiçlik
Nasıl geçerse geçsin
Kanatlanmadan düşmek istersin
Bavulları açmadan geri götürmek
Hediyeleri vermeden dönmek
Sevmeden ölmek
Bahtı şen severim ben
Ama yoksunLuk afyon gibi ikram birbirimize
Uyuşmuşuz sevmeyi
Şımarmışız görmemiş gibi
Ve bahtı şeni
İşte o aralarda unutmuşuz.
Özgûr olalım ne olur artık
Zamandan yana
Ve de bu mihmandar
Biçare ruhtan
Git be sevdiğim
Yürü de git be
Söyleme gül yüzüm söyleme derdini
Dilinden dökülene tamah eden yok
Yüce dağ sanıp sığındığının
Taşlık olmuş içi yürek bile yok
Safiyeti karanlığının
Görünen aşikar değil mi göze gerek yok
Vicdandır güçlü kılan
Suçlu hissetmiyorsan
Kalbimin aklıdır kaptan
Ziyadesiyle
Benimle savaşlara girmeyin
Çünkü beni kaybedenler
Boş gördükçe çöp attılar
Biz kafamızın içinin boş olduğu günleri özledik
Hep boşalttık,hep temizledik
Sokağa çıktıkça illa ki doldurdular.
bırak
En güzel hali boş haliyetidir
Yıprandık parçalandık
Yeni verildiğinde bu beden
Her derdi kaldırırdı
Harcandık belki bittik.
Eskiden,
Taze taze bir kalp vardı!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!