Hayatımın şoklarını toplasan bir sen etmemişti
Demek ki bu dûnyada çektiğim bitmemişti
Kovaladım kovaladım kovaladım gitmemişti
Gözlerin...
Gördûgüm en taze yeşildi
Ve o benim en son sevişimdi...
En güzeli divaneliğin
Aşkımsın
En gûzeli biçareliğin
Saflığımsın
Ve başıma bence çok geç gelen
Aklımsın
Yakala beni...
Söylemediklerimden şimdi
Ve yazıp yazıp sildiklerimi düşûn
Her ses susunca
Yapıpta gôstermediklerimi!
Bulabilirsen
İnanmazdım bende yanılırmışım
Bilmedim
Senden öksüz kalırmışım
Sen benim yalnız kemanım
Sesin susmuş
İçimde yankın
Ey benim uzak topraklarda doğan güneşim
Güneş gibi güldürmeyi bilirsin
Gürse kısmak azsa azmak senin işin
Vakit o vakit derde derman olmayî bilirsin
Yazık tufana da benzemiyor artık terkedişler
Yüzyıllık serzenişlerdir bu gidişler
Unutabileceksen beni gitmekle ölmek gibi
Yalandı o kavga gibi güzel sevişmeler
Yazık yenilmelerdeyim şimdi şampiyon
Aslan gibi mert yenilmelerdeyim
Masumiyetin gözlerine bakmak gibi titretiyorsun
İçimin şeytanlarını
Ateşten gül yutmak gibi inletiyorsun
Buzdan mezarlar gibi usul usul
Uyur gibi sızlar gibi özler gibi
Gözlerinde öldürüyorsun
Saatler vursun diye vardır hasretini
Geceler sensizlikten kudursun diye
Sesin boğuldumuydu en dar yerinden
Gayri çabalamazsın kurtulmaya
Nefesin dursun diye
Sûrmezsin derdini yara
Sen en büyük aşkı
En deli başısın İstanbulun
En serseri olmayışı
Her şarkıda ağlayışı
En mahsun bakışlısısın yıllanmış acıların
Genzi sirke gibi yakışı aşk anılarının
Bendeki sevdaya dûşmûş inliyor 7 tepesi
Evlerin içleri kıyamet ben biliyorum
Tan vurmuş camlarına yanıyor hepsi
Bu gece isyanda İstanbul ben duyuyorum
Sen benim dilimde konuşmuyorsun
Ama ben senin o dillerinden de anlıyorum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!