Naif bir sonbahar gecesi edasında sevmiştim seni...
Rüzgar kokunu getirirdi,yüksek dağların kekik ve nanesi karışırdı içine...
Hayat buğulu bir yalnızlık kadar acıtsada içimi varlığın bütün zamansızlıklara meydan okurdu...
Geceleri bilirsin halimi,uykusuzluk sen olur sel olurdu gözlerimde.
Anlardın fakat söylemezdin vurmazdın hiçbir eksikliğimi yüzüme...
Erkek ağlamaz derdiler hep ...
Oysa erkek severdi sevdiği için ağlar içi nasır tutmuş elleriyle Allah'a haykırır yalvarırdı,dua eder sevdiğini isterdi..
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta