Şu mecburlu duyguları
Bir de kalkınma planlarını
Sevdalar için yaratıyorum son bir defa
Üc ölümlü...
Firkat gözlü...
Kırmızı ruhlu doyasıya biriken mecburlar
Yarın bir gün bir arpa tek başına ilerleyemez olur
Güneş ölür ama yine de sabah olursa
Bir gün kulağına okunmazsa isimleri bebeklerin
Hapisteki yârlara bir mektup dahi gelmezse
Adımı öldürmenin tam vaktidir
Eski püskü bir bir mahallede tavernalı otellerin havası esiyor ruhumuza
Yabancı bakışlara ağıtlar asıyoruz
Kaldırım kenarında çocuklardan soğuk su alıyoruz
Biz de yaşıyoruz en yaşanmazların anısına
Bazen de denizlerde kıçıbaşı oynak oyuncaklar oluyoruz
Bazen de ebeveynlerce anksiyetemiz de tutuyor
Sanıyorum ki yükseklerin utandığı en yükseklerde
Haykırdığı tepelerin,,,
En yukarıların çıkamadığı o yerlere !
Özendigi ve tüm masa hesaplarının ödendiği o gecede
Daha çıkmadan kendimi oralarda zannediyorum
Zannediyorum ki o gecelerde birkaç insanlık parçası doğradı,,,
Üç sırat ip atladım nabız nabız insanlığıma doygun
Ne cenneti arzulaması,,,
Ne deccal vurgusu,,,
Bir cenaze gördüm, yüksük...
Hoca okumuş,
Hızlı gömün şu piçi dercesine
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!