Barış Olsaydı Şiiri - Abbas Paksoy

Kullar, ne yapıyor öyle.
Nedir, bu kin, nefret böyle.
Barış, ne zamandır söyle.
Keşke, dün barış olsaydı.
Yarına, barış kalsaydı.

Kucakta, çiçekler açmaz.
Göklerde, güvercin uçmaz.
Kötüler, meydandan kaçmaz.
Keşke, dün barış olsaydı.
Yarına, barış kalsaydı.

Cennet’ti, Âdem’in yeri.
Bulaştı, Şeytanın şer’i.
Habil’le, Kabil’den, beri,
Keşke, dün barış olsaydı.
Yarına, barış kalsaydı.

Hannes, kör şeytanın oğlu.
Nefsimiz, şeytanla dolu.
Azdırıyor, bütün kulu.
Keşke, dün barış olsaydı.
Yarına, barış kalsaydı.

Paksoy’um, yakar meşale.
Şeytanı, öte kişele
Allah yoluna, düş hele.
Keşke, dün barış olsaydı.
Yarına, barış kalsaydı.