Barış Dağ Şiirleri - Şair Barış Dağ

Gecenin karanlığı beyaz bir mürekkeple yazılacak anka kuşunun tüyü ile
Tüm gökyüzü sayfa olacak yıldızlar şahit sayılacak
Sonra ben sevgilim yazacağım
Dudaklarımın arasından çıkan tek cümlelik bir ilahi kitap oluşacak içinde sadece sevgiden bahsedilen
Ki sevgi o anlardan sonra alfabenin 30.harfi olacak.

Aslında sen hiç orada değildin sen hiç olmadın
Fakat korktum ve korkumla bir alev gibi sıçradım
Radyasyona maruz kalan hava gibi her yere yayıldı yalnızlığım
Yalnızlığım öyle bir yalnızlık ki buz tutmuş paçalarından
Mısraların koynunda bir yazım hatası gibi yok oldum
Attım kendimi bilinmezin tam orta yerinde günahlarla dolu bir elma bahçesine

Gerçekleşmeyeceğini bile bile kurduğum hayallerin bestelenmiş halisin
Sen beni bitir ben de hayallerimi

Gecenin bu saatinde balkonlar çok tehlikeli olabilirdi Kaldırımlar kucak açabilirdi bana aklımda olsaydın eğer Ama değilsin
Aklım bende aklım yerinde
Kanıtlayabilirim mesela
Orhan Veli güzel rap söyler mesela 2x2= 9 eder
Johnny Cash de harika resim çizer
Ciddiyim bak

Aşk zayıf insanların can sıkıntılarını gidermek için veya hayatlarında ki boşluğu doldurmak amacıyla uydurdukları itibari bir yalandır ( Bunu sen demiştin giderken)

Nesnesi olmayan cümlelere hapsettim seni
Artık istesen de kimse bulamayacak yerini
Ne kadar yüklem yüklersen yükle duygularına
Her özne arayışında beni anımsayacak gözlerin

Yapmam gereken doluya tutulmuş bir kafayla şu elin yazmaktan katılmışlığıyla üç yüz gecenin basıncı
altında kağıdımı yırtıp atmak ve örgütlenmiş sözcük operalarını silip atmak bir çırpıda yıkarak ben
sen o biz siz?

Yazıp yazıp siliyorsam içimden geçenleri
Demek ki kendimi anlatmanın bir yolu yok
İnsan birisine değer verirken aptallaşır demişti babam.
Ve babam
İyi insanların nefretini kazanmak kötü insanların sevgisini kaybetmekten daha kolaydır
Eğer iyi bir insan senden nefret ederse sen kötü birisindir demişti

Tutsam, kızgın bir demirdin..
Bıraksam, keskin bir uçurum.
Yandım, düştüm ve bittim.

Sana bakmadığımı sandığın zamanlarda bile sana bakardım
Öyle masum gülerdin ki ayın on dördü gibi güzeldin
Sonra bir fırtına başladı bütün güzel yanlarını alıp götürdü senin
Giderken tutunduğun duygularımı kırıp sürükledin peşinden zemheri kışlara
Öyle buz tuttu ki yüreğim artık hiçbir yaz ısıtmaz beni