ve bir Cumayı
Cumartesiye çeviren
zifiri karlı
beyaz bir Antep gecesi...
ne tanıdık bir yüz,
ne bildik bir ses
''göndersin'' demişsin
''benim olan her şeyi''...
Hepsini kutuladım
gönderiyorum bitanem...
yalnız,
kalbim bende kalabilir mi?
Ankara da
Sakarya Caddesinde
insanlar geçiyor
insanlar geçiyor allı yeşilli
insanlar geçiyor yüzleri boyalı
üstleri cakalı
Park Bahçeler Müdürlüğü peşimde
her yerde beni arıyorlar,
adını kazımadığım bank kalmadı
hepsini yeniliyorlar...
İçimdeki bütün yüzler
yüzüne dönüşüyor,
bildiğim isimler ismine...
Avazım çıktığı kadar susuyorum
ismini söylerken büyük harflerle...
bir otobüs muavininin
fiş kesip bagaja koyduğu
bavul olmak isterdim Hopa'ya giden
ve kayıp bürosunda
sahibini bekleyen...
Kızartma makinesinden çıkardığı
buğusu tüten ekmeğe,
labne peynirini sürüp
porselen fincandaki çayından bir yudum aldı
sabah haberlerini izlerken.
Ülkesindeki savaştan kaçıp
Bugün bayram,
sensiz ilk bayramımız
gidecek yerimizde yok
çok sıkılıyor canımız...
Bugün bayram,
Emekli olacak çağı çoktan geçmiş
arkadaşlarını görünce babamın,
yetimliğim gelir aklıma
boyun büker ağlarım
kanar yaralarım oluk oluk boyuna,
ve anam hüzünlenir her seslendiğinde
Dokunsan tutuşurum
al işte ellerim,
bir kıvılcımın yeter,
bilirim;
Neron'dan daha yeteneklisin
izi kalır yangınımın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!