Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Tebrikler kardeşim. Çok iyi bir gözlemcisiniz. Başarılarınızın devamı dileğimle.
Suna Doğanay
Sözde olmamalı hiçbir şey....Hissedebilmeli, yaşamalı, basmalı toprağa.
Sayfalar yazılır şiirinizin özüne.....
Saygılar yüreğinize, kaleminize...
her barış sözü ayrı bir hüzün veriyor
'-bu bacak dört yıldır suskun, biliyor musun /
önce dilim / sonra sağ kolum uyandı /
mayınla yandığım o günden beri / bacağım ölüm aynası!..../
beni anlıyor musun!.../
-'elbet' dedim gülümseyerek /
bu coğrafyayı tımarhaneye çeviren rüzgar /
en derin sızıydı damarlarımda /
nehirlerim kan deryası /....
senin bacağın ise ey çocuk! /
çaresiz bir ruh ayazı....'/........
(N.Erlaçin - 'Suret ve Siret'ten bir bölüm...)
Neler hissettiğini çok iyi anlıyorum Sevgili Melih. Sağ olasın.....
gözüne aklına fikrine sağlık...Çok iyi düşürmüşsün kağıda..
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta