Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Yalın ve samimi bir dille yazdığı yazılarla ufak bir kitle yakaladı. Melankolik,duygusal bir şiir, yalnızlığın hiç eksilmediği... Pek çok işin içinde buldu kendini Baran Özgüven, Fotoğrafçılık,edebiyat,felsefe, psikoloji...
Yazmak için yaşamak kavramının vücut bulmuş hali belki de,kim bilir...