Baran Özgüven Şiirleri - Şair Baran Özgüven

Biz farkı ülkelerin,
Benzer insanlarıyız
Aynı dili konuşuyor
Aynı şeyleri haykırıyoruz

Edeb,adap,örf ve adet

Bu şiir sana yazıldı sevgilim
Ve kalan tonlarca şiirde sana
Yaşamak gibi sevmek seni
Seni seviyorum her şeyim sana

Kadıköy'den bildiriyorum

Yalnızım,
Bu yanlış mı?
Ruh eşim yok mu?
Şu gam yüklü koca dünyada

Seviyorum,

Biliyorum beni hiç sevmeyeceksin
Ama bir ihtimal
Ben yaşamaya devam edeceğim
Sen olmasan da

Nasıl anlatsam bilemiyorum
Nasıl başlayayım ilk dizeye
Her zaman emeklerimin karşılığını
Alamadığımın farkındayım
Bilmiyorum vermeyeceksiniz
O ılık ilik emekleri

Eğer olmazsa cidden üzüleceğim
Bir duaya amin dedim
Değmeyecek insanları hep sevdim
Meğer insansıları sevmemeliydim
İnsan yüzünü gürmedigi birine âşık olur mu mösyö?
Olur dersen şairsin.

Eğri oturup doğru konuşalım sevgilim
Sen mi güzelsin
Ben mi seni sevecek kadar safim

Eğri oturup doğru konuşalım sevgilim
Seni gördüğüm her dakika

Sevemezsen beni
Bilemezsem değerimi
Uçarım Eros gibi
Kavuşamadan

Ben sizinle
Yarışırdım,didişirdim her dakika
Şimdi yarış değil
Barıştır tüm temennim

Eski bir mazide
Dostum tankla gelmişti savaşa