Banış Gözlerin Şiiri - Müslüm Bayram

Ne çok ölümlüdür seyrine dalmak
Kaybolurum aman tanış gözlerin
Mehtaplı gökyüzü uğruna kalmak
Ayazında yaman yanış gözlerin.

Kundağından hasret tatlı bakışın
Mahmuzlu rüzgârın otlu yakışın
Seline kapılıp atlı akışın
Zemzemi suyuna kanış gözlerin.

Durgun göle düşen gökten taş gibi
Toprağın hasreti damla yaş gibi
Göğsünde beslenen yavru kuş gibi
Kızıl ufuklara banış gözlerin.

Zaman çöllerine yaştım savruldum
Serap mı gördüğüm düştüm kavruldum
Mermer eşiğine baştım evrildim
Turnanın yurduna dönüş gözlerin.

Mor sümbüller açmış aslı dağın mı?
Kor bulutlar şaşmış puslu ağın mı?
Bir devri kapatmış yaslı çağın mı?
Geceyi güneşe sunuş gözlerin
Sabahı güneşe sunuş gözlerin.